W myśl tego rozwiązania status „cudzoziemca” mają wszelkie osoby prawne prawa obcego. Ustalenie to wynika z polskiego porządku prawnego, który nie przewiduje możliwości utworzenia na terytorium RP osoby prawnej z siedzibą za granicą (i odwrotnie). W kwestii zatem oceny „cudzoziemskości” osoby prawnej z siedzibą za granicą (osoby prawnej prawa obcego) nie mają żadnego znaczenia prawnego tryb (sposób) utworzenia takiej osoby, jej forma organizacyjno-prawna oraz status prawnopaństwowy założycieli (względnie wspólników); nieposiadające osobowości prawnej spółki cudzoziemców – osób fizycznych oraz (lub) osób prawnych z siedzibę za granicą, które zarazem mają siedzibę za granicą i zostały utworzone zgodnie z ustawodawstwem państw obcych (art. 1 ust. 2 pkt 3).
W MYŚL ROZWIĄZANIA
