Rozwiązanie to wskazuje, że statusem „cudzoziemca” legitymują się utworzone na podstawie prawa państwa obcego (a tym samym z siedzibą za granicą) spółki nieposiadające osobowości prawnej, których wspólnikami są cudzoziemcy — osoby fizyczne (niezależnie od miejsca stałego zamieszkania) oraz (lub) cudzoziemcy — osoby prawne z siedzibą za granicą. W zakresie oceny „cudzoziemskości” tych spółek jest kwestią prawnie obojętną tryb ich utworzenia, podobnie jak forma organizacyjno-prawna takiej spółki. Oznacza to, że o statusie „cudzoziemca” w przypadku spółek prawa obcego, które nie posiadają osobowości prawnej, przesądza fakt, że wspólnikami spółki są cudzoziemcy — osoby fizyczne i (lub) osoby prawne z siedzibą za granicą; kontrolowane osoby prawne i spółki handlowe nieposiadające osobowości prawnej, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 2 pkt 4).