Ustawa z 1920 r. nie określa przesłanek, których zaistnienie uzasadniałoby zajęcie negatywnego stanowiska, co sprawia, że organy współdziałające, wyrażając stanowisko w sprawie zezwolenia na nabycie nieruchomości, dysponują możliwością określenia własnego zachowania wobec danego stanu faktycznego, którego ustalenie podlega swobodnej ocenie. Stwierdzenie to wskazuje, że akt wyrażenia stanowiska jest aktem uznaniowym, który bezpośrednio determinuje charakter decyzji w sprawie zezwolenia w sensie związania jej treści prawem materialnym. W konkluzji należy przyjąć, że decyzja w sprawie wydania zezwolenia na nabycie nieruchomości ma charakter uznaniowy, gdyż treść jej rozstrzygnięcia zależy od stanowiska organów współdziałających, którego treść jest rezultatem swobodnego ich działania.
NIE OKREŚLONE PRZESŁANKI
