Zezwolenie przewidziane w ustawie z 1920 r. stanowi wyłącznie akt uprawniający cudzoziemca do nabycia konkretnie oznaczonej nieruchomości, co nie przesądza o jej nabyciu. Zasady (sposób) tego nabywania określają odrębne regulacje prawne, przede wszystkim o charakterze prywatnoprawnym. W zakresie jednak obrotu nieruchomościami publicznymi, tj. stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego (ich związków), podstawowe znaczenie odgrywają regulacje publicznoprawne, które poddają zbywanie tych nieruchomości szczególnemu reżimowi prawnemu. Z regulacji tych wynika, że przyjęte w tej sferze rozwiązania prawne nie różnicują pozycji cudzoziemca, jako potencjalnego nabywcy, w porównaniu z pozycją nabywcy krajowego.
PRZEWIDZIANE ZEZWOLENIE
